Клеменс Маер. Дзіцячыя гульні. Урывак з рамана "Калі мы марылі"

[primaviera]

Я знаю адзін дзіцячы вершык. Я мармычу яго пра сябе, калі думкі ў маёй галаве пачынаюць скакаць па-вар'яцку. Мне здаецца, мы напявалі яго, гуляючы ў класікі, але можа быць, я сам яго выдумаў альбо проста прысніў. Часам я варушу вуснамі і бязгучна прамаўляю яго, часам проста пачынаю мармытаць і нават не заўважаю гэтага, бо ў галаве кідаюцца ў скокі

Comments

[macias_n]

я ўчора нарэшце пачытала партызан пра пераклады, і твой матэрыял таксама.

[primaviera]

:)