Liefste, mocht je nog eens mijn rozen voor zo'n doel gebruiken, dan zal ik je vervloeken tot je tanden uit je hoofd vallen, zoals die blaadjes van mij van de struik vielen.
Er is niets leuker dan zittend op de achterbank van een auto te kijken naar alle huizen en velden die aan je voorbij gaan terwijl de wind danst door je haren en muziek je oren vult. Ik had daar voor eeuwig kunnen blijven zitten.
Eigenlijk ben ik al tijden weer aanwezig, terug van weg geweest, misschien moet ik het zo noemen. Maar soms kan ik me niet vinden in het schrijversbestaan, is het alfabet niet mijn beste vriend.