-
Хацеў напісаць “расейцы заверашчалі”, але напішу “заверашчалі маскалі
Уяўляеце, інфармацыйнае агенцтва ІА REGNUM на поўным сур’ёзе нясе дзікую бяздарную ахінею! Цытую ( Read more... ) -
Непраломная сьцяна
У 1983-84 годах ў Гомелі распачалася кампанія за адкрыццё ў горадзе класаў і школаў з беларускай мовай навучання. Ініцыяваў яе Алесь Бяляцкі.
Праводзілася апытанне жыхароў рабочых мікрараёнаў, пісаліся лісты і звароты ў розныя інстанцыі. “Ваяваў” і я. Савецкія ўлады рабілі выгляд, што не супраць беларускай мовы, аднак амаль трыццаць гадоў прайшло ( Read more... ) -
(Untitled)
Люба ненька, суседка, сябрына,
Беларусы з табой, ягамосьць!
Будь же вільної моя Україна,
Ты ня думай, ты ведай - мы ёсьць! -
Святло і шчасце кніжніка (частка 1)
Мне пашчасціла з кнігамі ад маленства. Па-чарзе, у залах некалькіх нашых дамоў, дзе жылі бацькі-настаўнікі, пакуль не пабудавалі ўласныя цагляныя харомы, стаяла нязменная драўляная “этажэрка” з чатырмя паліцамі, на якой у два шэрагі стаялі кнігі. І хаця чытаць самастойна я пачаў у шэсць гадоў, хатнія кнігі напачатку я проста гартаў, разглядаючы ( Read more... ) -
Святло і шчасце кніжніка (частка 2)
Свой першы візіт у школьную бібліятэку я нанёс у чацвертым класе. Некалькі пачатковых класаў прайшлі ў старым школьным памяшканні, прыстасаваным для навучання ў загадкавым і шыкоўным панскім маёнтку на высокім дняпроўскім беразе. Частку маёнтка пад жытло займаў дырэктар Заспенскай школы Васіль Тарасавіч Кулінкін. Бібліятэка ж месцілася ў іншым, ( Read more... ) -
Святло і шчасце кніжніка (частка 3)
Калі мой чытацкі інтарэс вырас настолькі, што школьная бібліятэка не магла яго болей задаволіць, -- прыйшла чарга бібліятэкі вясковай. Яна месцілася на 2 паверсе вялізнага, з калонамі і порцікам Заспенскага Дома культуры. Бібліятэкарка добра ведала маіх бацькоў, таму дазваляла мне, шасцікласніку, браць любыя, нават дарослыя, кнігі практычна ў ( Read more... ) -
З цыклу "Чужыя гарады"
КАЛІНІНГРАД
Горад родны мой Калінінград,
Кёнінсберг які і Крулявец,
Мусіць, забярэм цябе назад,
Бо з Расеяю табе, відаць, п…ц.
Тут жа спрэс - нашчадкі бульбашоў,
Пятая калона, дзе-нідзе..
Забярэм цябе назад ізноў,
І “Дажынкі” штурмам правядзем. -
“Жаночае” метро ў Менску
Калі сітуацыя вымушае скарыстацца метро яшчэ да 6 гадзін раніцы, адразу кідаецца ў вочы, што пераважная большасць пасажыраў - жанчыны. У кожным вагоне на 60-70 пасажырак прыпадае - 7-8 пасажыраў. Мінчучкі спяшаюцца на працу, мінчукі-кармільцы яшчэ дрыхнуць.На “разбэшчыным” Захадзе - інакш. Ранішні Парыж, напрыклад, ашаломіць вас вялікай колькасцю ( Read more... )
