Жыць у вёсцы

[robinzon_anarki]

Мы добра разумеем у чым каштоўнасць традыцыйнай культуры. Няхай кожны па-рознаму, але ўсё ж. Займаючыся рэканструкцыяй/адраджэннем, імкнемся не згубіць па дарозе сутнасць і прыкладаем намаганні, каб рабіць усё стылёва ды якасна

Comments

[cymus]

Улюбёных момантаў назваць не магу, бо ўсюды, дзе датыкаюся да "традыцыі" адчуваю радасць.

Думаць думаў, але зараз важней жыць у горадзе. А калі раптам ўсё ж збяруся, то ні ў якім разе не ў беларускацэнтычную камуну.

Усё прыходзіць у свой час.

[robinzon_anarki]

А патлумач, калі ласка, што маеш на ўвазе пад беларускацэнтрычнай камунай.

[cymus]

Ну я можа крызу не той тэрмін ужыў. Меў ўвазе адзінадумцаў на любым прызнаку.

[jivebelarus]

І прабач за 5 капеек, па якіх канкрэтна прычынах важней жыць менавіта ў горадзе?

вёска гэта натхненне

[jakub_v]

Для мяне актуальны непрыемны эмацыйны стан ад жыцця ў кватэры. Не магу ўспрымаць гэта як "свой дом". Цяжка ўзбудзіць матывацыю ўпарадкаваць прастору. (ды і агулам "матывацыі" тут прыглушваюцца)

У хаце гэта прасцей - нават калі гэта не мая асабістая хата. А як пра сваю халупку задумваюся, дык прям, эмм, пяткі часацца пачынаюць. ))).

Re: вёска гэта натхненне

[robinzon_anarki]

А што думаеш пра супольнае засваенне вясковай прасторы?

Re: вёска гэта натхненне

[jakub_v]

Мець побач аднадумцаў - гэта дадатковы камфорт, безумоўна. Абы адзінадумства ня "зьеў быт".

Найпрыемнейшым выглядае варыянт жыць у вёсцы сярод тубыльцаў, быць неяк улучаным у грамаду (ведаць усіх, мець нейкія зносіны), і пры гэтым каб побач былі некалькі "сяброў у тэме".

Глабальная думка "перасяляемся усёй супольнасцю ў адну вёску" мяне бянтэжыць.

Re: вёска гэта натхненне

[robinzon_anarki]

Так, думка сапраўды глабальная. Наколькі гэта магчыма і што з гэтага атрымаецца - калі ўсе свае ў адной вёсцы - можна толькі фантазаваць.

Мая цікавасць цяпер намацаць прастору і зразумець настроі сярод паплечнікаў. Магчыма нехта ўжо патынцыйна гатовы да кардынальных крокаў.

Прапанаваны табою варыянт напэўна найбольш набліжаны да рэальнага жыцця з іншых патэнцыйна магчымых.

[anonymous]

[nadzejka_estel]

На прыкладзе Ратміра можна пераканацца, што якраз з тваёй парфесіяй цалкам магчыма і лягчэй, чым у многіх іншых выпадках, пераехаць у вёску амаль любой ступені аддаленасці, захаваўшы працу і грошы. Вы ж, здаецца, нават у адной канторы працавалі (ЛІ, бо ён толькі нядаўна змяніў яе на іншую)

[ext_2891518]

Добра, працаваць мне можна і не ў горадзе.
Але ж пару знайсці, думаю, там зусім неперспектыўна.

[nadzejka_estel]

Ідэя жыць у вёсцы мне дужа падабаецца. Прыязджаю да сяброў і бачу, што так сапраўды лепш, і што гэта магчыма. Але згодна з Костусем, гэта трэба рабіць, маючы паплечніка па жыцці, адзінадумца, і для дзяўчыны гэта яшчэ больш актуальна, бо такі пераезд (асабліва не маючы спадчыннага дома) - выбар месца, наладкаванне побыту, вырашэнне грашовых пытанняў - на маю думку, патрабуе мужчынскай парады і падтрымкі. Ці проста парады і падтрымкі. Самотна, прынамсі цяпер мне так здаецца, - не пацягну. Дый на цяперашні момант практычна няма ідэй, як магчыма тут развязаць фінансавы бок, як уладкаваць працу. Я не з тых, хто лёгка прыдумвае, як зарабіць) Мець побач адзінадумцаў, сяброў - вялікі плюс у такой справе, канешне, кантакт з тубыльцамі важны, але ён не заўжды ўратуе ад самоты і не заўжды яго проста наладзіць (зноў прыгадваю Ратміравы расповяды, як іх доўгі час усе суседзі лічылі сектантамі ці скнарамі, бо яны з Эльгай не п'юць, вядуць здаровы лад жыцця, часта прымаюць гасцей).

[robinzon_anarki]

Так, з падобнымі настроямі мясцовых сутыкаўся. У іх зусім іншае ўяўленне пра шчаслівае жыццё.

[ext_2894301]

Жыццё не жыццё, але свой дом i зямлi кавалак мець трэба. Каб была машына, ужо б набыў ) Што тычыцца аднадумцаў, то мець iх побач было б няблага, але цi некалькi чалавек, цi на нейкай адлегласцi ) усё да кучы - то мысленьне гарадское, а тут трэ усё ж нейкая дыстанцыя ("межы"), тады й будзе суседства.