у гонар памяці Рыдэля

[rydel23]

(be) 25 траўня споўніцца роўна год, як rydel23 няма з намі. Год, у які ўсім нам было вельмі цяжка і балюча, але сьветла і прыемна ўспамінаць Вову.
У сумную гадавіну мы хацелі б сустрэцца з вамі, у Менску або ў Празе, а таксама прысьвяціць гэты дзень успаміну пра rydel23. Таму мы вельмі просім Вас - калі ласка, не праходзьце міма, а зараз напішыце ў каментары

Comments

[zedlik]

Памятаю ягоны легендарны канвэртар з кірыліцы ў лацінку, на якім вырасла не адно пакаленьне беларускіх блогераў. А пасьля Рыдэль апублікаваў код канэртара ў ЖЖ. Гэта вельмі натхніла мяне на працу ў тым кірунку, бо было па душы. І стала штуршком нарэшце завесьці акаўнт у ЖЖ. Было гэта недзе ў пачатку 2004-ага.

І яшчэ ўзгадваецца бязьмежная колькасьць ангельскамоўных камэнтароў людзей, якія зацікавіліся Беларусяй праз посты Рыдэля. Гэта ўражвала проста неймаверна.

І безумоўна ніўскі слоўнік. Гэта рэч. Нашмат зручней тых вордаўскіх файлаў, у якіх ён быў першапачаткова. Узгадваю гэта амаль кожны раз, калі яго запускаю.

[juscina]

выпадкова пазнаёміліся на нейкім канцэрце. калі ў мяне з'явіўся інтэрнет, ён быў адзіным знаёмым, каго я там адшукала. прапанаваў запрашальны код у жэжэ... можна сказаць, так пачалося маё новае жыцьцё...

як тут ужо пісалі, Уладзя не толькі шмат чаго зрабіў сам, але і меў незвычайную здольнасьць натхняць іншых. і дагэтуль натхняе.

захоўваю ў тэлефоне ягоны смс: "zaraz vylataju. take care".

[shakaladkava]

я памятаю калі Вова вучыўся друкаваць на клавіатуры сляпым метадам (прыкладна 94-95гг).
Тады кампутараў дома не было, затое была друкарка з шыкоўным гукам (грук, ляп, тр-р-р-р), ад якога ён атрымоўвал сапраўдную асалоду. І націскаць прыемна, і слухаць, можна побач пасядзець. Устаўляешь чысты ліст і... націшкаешь першую літару. А як прыемна трымаць ў руках цалкам спісаны ліст паперы.
Дык каб мець магчымасць трэніравацца - трэба нешта пісаць. І ён пісаў усё, што чуў: -тое, што кажа дыктар ў навінах па тэлевізіі, -што гаворыць сястра з мамай на кухне, -нашы размовы па тэлефоне, -запісваў свае сны і, канешне, -пісаў лісты. Шыкоўныя лісты са сваімі думкамі, планамі, ўражаннямі. Клаў іх ў капэрту і адпраўляў па пошце. Прыемна атрымаць ліст ад чалавека, які знаходзіцца ад цябе ў 40 хвілінах езды на тралейбусе.

[ex_nescerka]

Мы з ім ніколі ў рэале не сустрэліся - калі не лічыць "развіртуаленне" на яго паховінах... Ганаруся тым, што адзін з апошніх яго праектаў, pozirk.org, пачыналі разам. Cам трохі працаголік, але заўжды здзіўляўся, як ён усё паспяваў...

[f_f]

Вельмі добры быў хлопец. У нас з ім былі досці розныя погляды на шмат рэчаў, мы часта спрачаліся ў ЖЧ, але гэта не перашкаджала нармальным чалавечым адносінам офф-лайн. Я ня быў яго сябрам, але добрым знаёмым быў. Памятаю гэты жах, калі даведаўся, што з ім здарылася. Вечная яму памяць.