Niets is zo bourgeois als het op over het algemeen als feestelijk beschouwde nachten thuis zitten om te schrijven met slechts Mozart en Scarlatti als gezelschap.

Verdomme.

The hallway was desolate and run-down. Specs of faintly candescent dust shifted lazily in the moonbeams drooping down through ancient wooden window frames. The dusky bricks of the walls were cracked and granulated underneath heavy tangles of thread that had once been glorious tapestries. The vague image of a charging elk held somber watch from most ( Read more... )