У суботу быў перад цяжкім выбарам: на які канцэрт ісці, на CHILDREN OF BODOM альбо на Фолк Метал Марафон. Так як пакуль фармальна беспрацоўны і дахода ніякага няма амаль паўгады, вырашыў выбраць апошні, бо 650 р.р. гэта аргумент супраць 2200 р.р. да таго ж Бодамскіх дзетак спадзяюся ўбачыць на якім-небудзь фэсце, бо вырашыў аднавіць наступным летам ( Read more... )

Цікавы такі стан. Усё хутка зьмяняецца, таму нават не ведаю, ці дакладнв рэагую. Вырашэньне большасьці праблемаў адкладваецца, аднак спадзяюся, што з наступнага тыдня атрымаецца быць хоць крыху болей сабраным. Традыцыйна для гэтага года на нядзелю нічога не планую, нават з сям'ёй. З салідарнасьці. Аднак, есць надзея, што здолею нарэшце ўсяму даць ( Read more... )

Сапраўды жахлівы высакосны год... год апасьля якога ўсё сапраўды ня будзе як раней... Год, калі я забыў, што мабыць некалі быў шчаслівы... Год, калі я ўвогуле забыў... Год які накаўтаваў мяне як Тайсан Фрэйзера... І кожны раз, калі я ўставаў на ногі, ізноў адпраўляў мяне ў накаўт... Пры гэтым кожны новы жах быў мацней і цяжэй за папярэдні. 10 ( Read more... )

Адчуваю, што пачынаю стамляцца. Ці гэта надвор'е так уплывае? План па атрыманьні толькі станоўчых эмоцыяў у школе нібы праваліўся, ці не? Вось трэ мабілізавацца, нягледзячы ні на што! Але плынь, па якой плыву ўжо колькі год адпускае з цяжкасцю, асабліва пасьля омуту, які прымусіў забыць пра ўсё, ды віру, які ледзь не паглынуў мяне цягам апошніх 9

Сёньня раніцай, па дарозе на працу, сустрэў Юёмінь. Быццам да лепшага. Аднак дзень атрымаўся зусім не адназначны. У роздумах...

Сёньня быў у Менску каля 7:40. З Уручча ехаў на мятро, апасьля перасеў на адзінку. Аўтобус быў паўнюткі людзей у вопратцы з надпісамі "Гербалайф", у Мінск-арэне мелася адбыцца нейкая іх сустрэча. Падумаў, што не да дабра ( Read more... )

У панядзелак звальняўся з другой працы, з Палаца піянераў, што на Вераб'ёвых Гарах. Жанна Анатольеўна пасьля майго расповеда пра жыцьцё знайшла нада мной нейкі віхор, ад якога трэ пазбаўляцца. Сапраўды комам усе тыя падзеі, што са мной здараюцца, ужо не назавеш. Аднак спрабую разглядзець сьвятло ў канцы танэлю. Усё яшчэ будзе!

Сёньня чакаў 2 гадзіны сяброў. Аднак у выніку пагулялі вельмі добра, хоць інфы для роздумаў атрымаў шмат.

Сёньня быў на Педсавеце. Вельмі жахлівыя адчуваньні. Ты быццам бы ёсьць, аднак усе быццам бы ведаюць, што хутка сыдзеш. Таму не губляюць на цябе час. Таксама калі выходзілі новыя супрацоўнікі, засталося сядзець у зале меней за палову прысутных. 30 новых з амаль 60, стары калектыў зруінаваны, а школа выйграла грант на 2 мільёны. Пры гэтым большасьць ( Read more... )

Сёньня споўнілася 9 год як я ў жч. Пражыта не жыцьцё, а быццам 3! Прынамсі з апошнім не ўсё яшчэ зразумела. Пісаць стаў мала, а шкада...