De stilte lijkt steeds dieper door te snijden. Ik ben niets , zonder haar in mijn wereld. Dat ik dat nooit echt besef heb, is eigenlijk een groot vraag teken. Tussen haat en liefde, zit inderdaad een dunne lijn. Ik vraag me zo af, op welke lijn ik met haar zit.
Trust in who we are, or don't trust in anything at all?
(
i can look that sad )