Het is hier bijzonder stil de laatste weken...het leven vraagt mijn aandacht.  Ik kan geen tijd vrij maken om rond te surfen op het internet.  Misschien kan ik het wel, maar er zijn zoveel anderen dingen te doen.  Werken en je werk doodgraag doen, na het werk nog wat gaan drinken met de collega's, koken met het vriendje, thee drinken en praten in ( Read more... )

Het rad des tijds is de titel van één van m'n lievelingsboeken. Het rad des tijds beschrijft het leven.  Soms zit je vanboven, en dan gaat alles geweldig.  Maar na een tijdje draait het wiel weer, en dan kom je beneden terecht.  Maar eens je op het dieptepunt zit, kan het rad enkel nog naar boven draaien ( Read more... )

Het is makkelijker om te schrijven als je ongelukkig bent.  Woorden komen makkelijker, zinnen vormen zich automatisch als m'n vingers boven het toetsenbord hangen ( Read more... )

Mijn goed humeur doet overuren tegenwoordig.  Een mens zou al bijna verlangen naar een depressieve bui die gepaard gaat met een hele zak chips en chocolade en intens zelfmedelijden.  Bijna ( Read more... )

Ik blog steeds minder.  Niet omdat ik niets te vertellen heb, een meisje als ik heeft altijd wel iets te vertellen.  Toegegeven, niet altijd even interessant, maar dat is nu niet belangrijk.  Ik heb wel degelijk boeiende dingen te vertellen.  Over hoe m'n nieuwe job zo interessant is, en mijn collega's zo fijn.  Of over hoe hij en ik vrijdag samen ( Read more... )

Het leven vliegt voorbij tegen tweehonderd kilometer per uur.  De ene dag is het nog maandagmorgen, een vingerknip later is het zaterdagmiddag.  De tijd gaat sneller als je gelukkig bent ( Read more... )

Mijn eerste week zit erop, en ik kan het amper geloven.  Mijn collega's zijn echt aardige mensen.  Iedereen zegt goeiemorgen bij het binnenkomen, en ook 's avonds wordt er afscheid genomen.  Ieder gaat om de beurt drankjes halen, en 's middags gaan we met onze afdeling samen eten.  Er worden grapjes gemaakt, en iedereen vraagt de hele tijd hoe ik ( Read more... )

Ik ben geen goeie vriendin.  Ik ben hondstrouw zolang alles goed gaat, maar ik slaag er niet in om te vergeven.  Ik kan niet vergeten, en ik kan nog minder vergeven.  Ik weet niet of ik in vriendschap tussen vrouwen geloof.  Ik ben ervan overtuigd dat het heel diep kan gaan, maar dat het nooit "voor altijd" is.  Of misschien kwam ik nooit het soort ( Read more... )

Zucht.  Ik maak me zorgen.  Kopzorgen hebben me zelfs wakker gehouden, en ze begonnen onmiddellijk te spelen toen ik weer wakker werd vanmorgen ( Read more... )

Elke zondagnamiddag heb ik een afspraak met de Postsecret website.  Ontroerende, grappige of schrijnende geheimen, ik lees ze allemaal even zorgvuldig.  Vorige week stond er eentje bij dat me bijbleef.
"It's too soon and I know you aren't going to ask...but my answer would be YES."