( Read more... )

Сёння быў за адным сталом з чалавекам, які пасля Дэбальцава патрапіў у палон да “сепараў”. Абмянялі днямі “на іхніх ( Read more... )

Дачка Ліза, якой толькі 12 гадоў, нядаўна дазналася з мастацкай літаратуры пра “эліксір маладосці” і “уваскрашэнне памерлых ( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

Калі я чытаю ўсе гэтыя ідыёцка-патрыятычныя енкі пра “Бранскнаш” , хочацца спытацца: “Хлопцы, а вы ў тым Бранску хоць раз былі ( Read more... )

З эвакуацыі бабка (1909 г. н.), бацька (1933 г. н.) і дзядзька Віктар (1937 г. н.) павярнуліся ў Гомель у снежні 1944 годзе. Натуральна, у родную гомельскую хату, збудаваную, страшна сказаць, у 1888 годзе (яна й гэтуль стаіць!) на малапрыкметнай гомельскай вуліцы Сазонава, што акурат паміж цяперашнімі Рагачоўскай і пр. Перамогі. Хата была практычна ( Read more... )

Калі ў нейкай літаратурнай кампаніі падчас сяброўскае п’янкі прыгадваю, як у 1981 годзе я, шаснаццацігадовы пацан, на той час - навучэнца элітнай спецшколы пры Беларускай Кансерваторыі, граў Уладзіміру Сямёнавічу Караткевічу Накцюрн Шапэна op 9 № 2 (Es-dur) у яго ўдома на К. Маркса-36, і як Караткевіч на знак падзякі ўласнаручна варыў мне, ( Read more... )