***

[asobina]

цяпер мне
нe страшна
што ты
не са мной
нe страшна
застацца
зусім адной
я навучылася
быць сабой
і без цябе
мне не пуста зусім
прастора
не сплюшчваецца
у адзін
пункт на сцяне
дзе праём дзвярэй
не чакаю
каб ты з’явіўся
скарэй
не баюся
хадзіць
па пакоях пустых
не напружваю зрок
не наструньваю
слых
дыхаю роўна
не плачу
у сне
ты не са мною

ты - ува мне

Comments

[uladzimer]

глыбока, аж дых займае...

[asobina]

дзякуй

[julieka]

грустное, хотя финал обнадеживает

[asobina]

як па мне, то вершык вельмі аптымістычны ))

[volka_z_bolkava]

супер

[asobina]

дзякуй ))