Аляксей Братачкін адказаў, і чамусьці менавіта гэта ідыёма падалася яму абразьлівай, таму адразу тлумачу ( Read more... )

Абяцаў жа Акудовічу, -- не кідацца на людзей, не крыўдзіць -- але не ўтрымаўся.
Паслухаў Аляксея Братачкіна пра нацыябудаўніцтва ў Беларусі. http://www.youtube.com/embed/uGi_OmYfk2s?list=PL8SMRHtQvDp25CrP10_Dbyx1V8vG8zxkKАмаль прайшоў міма. Ці мала хто пра што выказвае меркаванні. Але потым зразумеў, што зачапіла, вярнуўся і адказаў, дастаткова ( Read more... )

***

Барадулін - сумны і пяшчотны штукар, фокусьнік, якога выбралі на прарока.
Словы слухаюцца яго, ён шмат чаго ўмее, але ж гэта ня цуды…
Цаніць, і разумець, і нават любіць яго пачынаеш менавіта тады, у момант расчараваньня, калі ягоны залаты яблык не ўздымаецца ў нябёсы, а падае на зямлю, сочны, поўны, крыху перасьпелы, ў меру закрануты цьвільлю

***

ах, Юрка

страшна прыгожы
быў твой апошні верш
пра маму, і рыбак

страшны, прыгожы

Прэзентацыя Балахонава ўжо ў гэтую суботу ( Read more... )

***

Для мяне важна: канцэптуальная эмоцыя, традыцыя і спірытуалізм, водар прамінулага, тонкі і нечаканы досьвед, паэтычнае як такое.

“На самоце граць старую мелодыю”, як казалі ў старым Кітаі.

Публічныя лекцыі “URBI ET ORBI” у МАГІЛЕВЕ ( Read more... )

***

Як быццам падыйшлі да скраю
І там адкрылася мора
І цяпер можна плакаць, сьмяяцца
Можна ісьці як ветразь

Зьбіраць па беразе камні:
Ракаўкі і каралі
Быць як птушкі, як неба
І не баяцца сьмерці

Янка Юхнавец. Паэзія. Прадмова і укладанне Лявона Юрэвіча ( Read more... )

... Паэзія Алега Мінкіна напоўніцу ад-былася, калі Каралеўства Беларусь у выніку пэўнага энэргетычнага перанасычэння прасторы раптоўна матэрыялізавалася з сваёй маўклівай посткаляніяльнай рэальнасці руінаў у а-рэальнасць тэкстаў ( Read more... )