Գրառում, որ բլոգս չջնջվի։

Այս բլոգը դեռ ինձ պետք է։

Սա առնվազն յոթ տարի առաջվա գրառում է․ մնացել էր դրաֆտում ( Read more... )

Էս բլոգը փակում եմ: Մի քանի գրառումներ կան, որ ստեղ չեմ գցել, գցում եմ, ու հանձնում մակուլատուրա:

հգ. մոռացա ասեմ. բլոգինգը - ոգեշնչում ա, ու տոռմուզ: Իսկ դրանից հետո - ոչինչ:

 Կարծես երբեք չեմ գրում, երբ ամեն ինչ նորմալ է: Որովհետև - ԻՆՉՈՒ՞ ԳՐԵԼ:
Շուրջն է պետք նայել:


( Read more... )

Մի բան էի ուզում ասել. չգիտեմ ինչ են մտածում կամ չմտածում բլոգերները իրենց բլոգին անվանում տալիս, բայց զարմանալի դիպուկությամբ անվանումները համապատասխանում են բովանդակությանը: Այնպես որ նույնիսկ կատակելիս, սրամտելիս կամ փոխաբերելիս զգույշ եղեք :)

Մարդիկ անում են գործեր, կարծում են, թե այդ ամենը կարևոր է, ու որ կատարում են ինչ-որ կարևոր բան մարդկության համար, իրականում այդ ամենը զբաղմունք է, ու էն, ինչով կարևորության բարձր կամ ցածր գիտակցությամբ զբաղվում ես հիմա, արժեընկնում է ոչ միայն մի դար, այլև հինգ րոպե հետո, ու քանի-քանի մարդիկ (բոլորը) այդպես զբաղվել են ու հեռացել` իրենց հետ ( Read more... )

երբ ուժեղացա, չէի ատում մարդկանց, չէի ճնշվում նրանցից ու նրանց բարքերից, չէի քննադատում, չէի արհամարհում, լավ էի վերաբերվում, բայց և չէի խառնվում նրանց:

Երբեք մի ձգտիր հաղթել. մնալու ես ամբարտավան ու մենակ:

Բայց ինչու ա պրոցեսը վերարտադրությունը: Որը գործի ա դրվում ա դրվում ուտելու անհրաժեշտությամբ. մի կենդանի օրգանիզմ ուտում ա մյուսին, որ ապրի, ու որ ոչնչանա էդ մյուսը, որ տեղ բացի նորի համար: Բայց ինչու - վերարտադրությունը: Ասենք, կատարելությունը միանգամից չի ծնվում, օդից չի ընկնում, ունի ճանապարհ, որը կոչվում ա կատարելագործում, օրինակ: