i wrócić do dawnego stanu rzeczy. czy to jednorazowa wizyta? nie potrafię przewidzieć, ale zapomnieć też nie można i wyrzucić gdzieś daleko, jak najdalej od siebie. cicho tu i tylko stukot klawiszy daje znać, że nie śnię i nie znajduję się poza czasem i przestrzenią, jak dobrze znów to czuć, kiedy ludzie wokół obcy i nieprzyjemni w obyciu ( Read more... )

Zgubiłam się i jeszcze nigdy nie byłam tak zła z tego powodu. Stoję na środku pustkowia i wściekle tupię stopami, pod którymi podnosi się kurz zapomnianych spraw. Zgubiłam siebie i wszystko, co uważałam w sobie za wartościowe, ze wstydem przechadzam się po ścieżkach własnego, wybrakowanego umysłu - niegdyś płodnego i głodnego wiedzy, teraz bardziej ( Read more... )

Dobry wieczór, złotko. Pytanie to wkrada mi się do głowy za każdym razem, gdy tu wracam. A wracałam często, choć z pustym i nieporadnym umysłem, który niezdolny był do zapisania nawet kilku szkarłatnych słów. Nie wiem co robiłam przez ten szmat czasu - może zadzwoniłam do kogoś, wypiłam butelkę wódki, wyszłam na spacer raz czy dwa i wróciłam do ( Read more... )

Kiedy trzeba, (a kiedy to jest, na pewno będziesz wiedział) należy wytrzeć nos i zaprzestać mazgajenia. Tak zwyczajnie i bez patosu, w tej wybranej przez ciebie chwili strząsasz błoto z butów i idziesz dalej. Nie rozmyślasz, nie bierzesz pod uwagę innych opcji. Przyjmujesz to, co ci dają. Idziesz bez przystanków, noga za nogą - powłóczyście i ( Read more... )

Wertuję kartki powoli, celebrując je każdym opuszkiem, delikatnie i czule otaczam wzrokiem litery ułożone w słowa. A słowa te wkradają się w najdalsze zakątki mojego umysłu w postaci owadów i kociąt. Cząstka twojej kruchej duszy odżyła we mnie, gdy noc była najczarniejsza, gdy księżyc zbierał senne żniwo białym sierpem. Wszystko to złudzenie ( Read more... )

Zadziwiające są szlaki pamięci, dzięki którym zawitałam tu po wielu latach. Jako inny człowiek, ale z tym samym kosmicznym zwątpieniem - w siebie, tętnice tłoczące krew, siedem różnorakich światów ( Read more... )

Nie oddycham miarowo, odzwyczaiłam się od tego zjawiska. Zdzieram skórę z warg, a umysł burzliwie oblewa sprawy wielkiej wagi. Sztormy i uniesienia kierują moim ciałem wyrzucając i wciągając w otchłań. Tak dawno nie spałam prawdziwie, jestem gdzieś na granicy świadomości i nie jest mi dane zdecydować, po której stronie zbudować chcę swój dom. Krew ( Read more... )

Prowadź mnie przez zakątki zielone, gdzie ptactwo radośnie obwieszcza wschód słońca, gdzie gorycz kawy łączy się z ciepłem poranka. Prowadź, bo chcę dać się prowadzić, poddaję się woli i skłonna jestem do podporządkowania się - ten jeden, jedyny raz. Zabierz mnie nad wielką wodę i zachwyćmy się jej błękitem i wszystkim tym wyjątkowym, co przecież ( Read more... )

Chociaż nie ma części wspólnej z ową komedią. Ucieczka przed szczękami odarła mój sen ze spokoju. Obudziłam się odrętwiała i zawiedziona. Ukojenie leży gdzieś na dnie morza, a ja błąkam się w pustynnym chaosie. Diabelski Gościniec woła, oferuje azyl i ciszę. Nakładam maskę mistrzyni ułudy i zdecydowanie kroczę w jego stronę. Wilki obserwują mnie z ( Read more... )

Proszę Państwa, oto martwy punkt. Nanizany na mapę, jest i trwać będzie wśród równoleżników i południków. Zostawmy tu pamiątki wszelakie, takie co to już z mody wyszły i nigdy nie wrócą, dalej, dalej, proszę Państwa. Nie ociągać się, nie zastanawiać, dół wykopany i czeka tylko, żeby je połknąć, spałaszować ze smakiem ( Read more... )