Апошнім часам усё больш чытаю пра вегатарыянства. Калі я ўжо адмовілася ад бульбы, няўжо не змагу самой сабе давесці, каб перастаць есці мяса. Нават сёння спакушалі павячэраць з ялавінай. Але выкруцілася. Бо пасля працы нагрэла талерку грэчкі, пакаштавала лустку вэнджанай курыцы - і стала так брыдка ў роце. Быццам кроў пырснула на язык. Буду паціху ( Read more... )

Originally posted by alaiza_annika at канферэнцыя і этнаграфічны канцэрт фальклор беларускай глыбінкі
27 - 29 красавіка 2012 года Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь і Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў запрашае да ўдзелу ў VІ Міжнароднай навуковай канферэнцыі «Аўтэнтычны фальклор: праблемы захавання, вывучэння, успрымання».

У межах ( Read more... )

Originally posted by urshulja at Свята народным строі.
Адбылося "Гуканне вясны " ў Вязынцы. Гарманічнасць падзеі надавалі шматлікія асобы прыбраныя ў строі(нават не гурты што спявалі, а госці)).Радасна было ведаць, што для большасці народны строй-не сценічны касцюм, а нармалёвае святочнае адзенне.Некаторыя знаёмцы нават шкадавалі, што не прыбраліся да свята ( Read more... )

Ноч заплюшчвае вочы, калі ўжо балюча дрыгаць вейкамі.
Там, у зоркавай соннай цемры, я наноў бачу нашу гісторыю.
Крочым мы ў сіняй далечы стрымана,
Я збіраю пясок ў торбу памяці -
Бо хачу са шкла выдзьмуць сабе пантофлечкі.
Уяві, як на бал Сонца пойдзем мы...
Будзем гойсаць у чоўнах Марфеевых.
Ты - пясняр мой,
Звудзі мне рыбёшачку -
Залатую, каб мары ( Read more... )

Click to view

Click to view

Originally posted by urshulja at Прыгажуня-вілянка

( Read more... )

Click to view

( Read more... )

Усміхаецца мне лёс. І так хочацца яго паказытаць, пайграць з ім ў латкі, залагодзіць словамі і справамі.
Любоў да жыцця агортвае мяне ад макаўкі да пятак. З пазітыўнай аўрай лёгка дыхаць. Але й не хочацца пра жыццё расказваць. Так, у ім ёсць шмат цікавага. І новыя стасункі, і праца, і адпачынак. Але гэта толькі штодзённае.

Брудныя ручаі граюць песню ( Read more... )

І толькі вочы, ліхтары і сняжынкі. Я мінаю прахожых і крочу па сваёй дарозе. Штодзень прачынаюся дзякуючы матулі. Штоноч хочацца ўцяміцца ў кніжку і чытаць, чытаць. Але самлелыя вочы просяць адпачынку. Такі калаўрот. А зіма календарна скончылася. Прайшлі Каляды з "Мяцеліцай" і СЭТам. Нават Масленічны тыдзень скончыўся. Настаў пост. Хутка будзе ( Read more... )