Ёсць штосьці такое буржуазна-томнае ў тым, каб застацца на нейкі час адной у пустым доме ў вёсцы. Проста, без усялякай мэты, зачыніцца ў ім, каб перасядзець, перачакаць. Паколькі ў прасторы дамінуе шэры колер, самае яркае навокал - гукі. То сабака забрахаў, то вецер у бубен дахаў б'е, а ноччу, дарэчы, быў ураган, штосьці выла і стагнала ў каміне, ( Read more... )

Мы з Сеняй у турэцкім гарэме, нас катаюць на яхтачцы


( Read more... )

А я зноў лячу на мора (у чацвёрты раз за лета?) у кампаніі пяці дзевачак. Між іншым, у самае гняздо бойкіх аніматараў, рускіх турыстаў, вольных лежакоў і агародніннага існавання пад дэвізам "усё ўключана ( Read more... )

Карлік з Твін Пікса, што танчыць у чырвоным пакоі, галоўны герой маіх душных дзіцячых начных кашмараў. Страшнейшага для мяне нікога не было

Click to view

Сяджу, наварочваю любімае дзіцячае харчаванне з маленькага слоічка і абдумваю грандыёзныя планы па забіцці ў сабе інфантылізма. Вось усё ў мяне так.

Тры гады ён кажа мне "Не хадзі ў ботах па кватэры!", а я не дазваляю яму піць штосьці прама з бутэлькі.

Выпілі толькі што ружовага за тое, каб яшчэ тры гады.

( Read more... )

Неяк дома ў бацькоў я знайшла ружовы сшытачак, на вокладцы фламастарам было пазначана, што гэта асабісты дзённік маёй дзевяцігадовай пляменніцы Юлі. Я, канечне, адразу адчыніла яго і пачала чытаць. Першы запіс быў такі: "Прывітанне, дарагі дзённік! Сёння быў вельмі-вельмі добры дзень, проста цудоўны ( Read more... )

Сёння дзень народзінаў Таццяны Сапач. Першы такі, калі не віншуюць, а ўзгадваюць. І я ўзгадваю таксама ( Read more... )

Мой інструктар бландын. Таму калі ён усміхаецца і какетнічае, то ў ягонай знешнасці праступае штосьці метрасексуальнае, а калі злосны і крычыць -- штосьці арыйскае ( Read more... )