Tussen de knoestige, kromme wortels van een oude kastanjeboom lag een buitenaards ei. Het lag half verstopt tussen vroeg gevallen, oranjebruine herfstbladeren en vochtig mos. Verscheidene voorbijgangers hadden reeds geprobeerd het ei te verplaatsen, te vernielen, te verorberen of anderszins te beïnvloeden, maar zij hadden allemaal gefaald en lieten ( Read more... )

Ja, ik ben me ervan bewust dat ik niet meer schrijf. Kerstmis was fijn, als altijd; zelfs tamelijk fantastisch. Ik heb een paar heel bijzondere vrienden, met wie ik me erg gelukkig prijs. Hetzelfde geldt voor mijn familie, uiteraard. Oud en nieuw was leuk. Blablabla ( Read more... )

Click to view

Ik verloor een debat met mezelf omdat beide kanten het bij het verkeerde eind bleken te hebben. Ik probeer nog steeds uit alle macht rationeel te zijn en zo handel ik over het algemeen ook, maar iedereen die mij kent weet dat ik eigenlijk alleen maar op een paard door een weiland wil rijden, onder de sterren, terwijl de nachtegaal Griekse ( Read more... )

Ik moet weg. Ik droom over bossen, heuvels en water; over boogschieten en paardrijden. Ik wil alleen zijn en mijn eigen taal vergeten; wild zijn en verdwalen.

Gisteren maakte Gerben en ik dit filmpje:

Click to view

Gerben: Waar gaat het over, als ik vragen mag ( Read more... )

De dagen waren goed voor mij. Ik heb vrijheid en vriendschap geconsumeerd, een groot, uiterst zwembaar meer gevonden op loopafstand van mijn huis, ijsjes gegeten, nachtelijke films gekeken, gejongleerd en een treinkaartje bespaard door uit de droge hitte van Amsterdam te liften naar de tropische warmte van Nijmegen. Het is fijn om op twee plekken ( Read more... )

In de negentiende eeuw kon men nog grijpend en relevant over muziek schrijven. Dat is een van de belangrijkste dingen die ik het afgelopen jaar geleerd heb. Ook dat ze in de zeventiende eeuw festivals gaven die vast nooit meer overtroffen zullen worden - zelfs niet door Wilderness. Dat muziek en wiskunde soms echt niet te onderscheiden zijn (en om ( Read more... )

Ik heb het gevoel dat ik geen lichaam meer heb.
http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/albums/Laura-Marling.html

Vroeger dacht ik in volzinnen. Daarom kon ik altijd verhalen schrijven, op elk moment van elke dag. Tegenwoordig denk ik in gedachten; het kost tijd en moeite om gedachten te vertalen naar woorden en vertalingen zijn bovendien nooit zo sterk als de oorspronkelijke gedachten.

Cold hands, warm heartIk wil over zoveel dingen schrijven. Over hoe ( Read more... )