Помніце, не так даўно мы тут з замілаваннем абмяркоўвалі кранальную гісторыю пра Плюшынага кавалера, які прыйшоў на спатканне да дзеўкі, а сустрэў у нашым доме сваю гаспадыню ( Read more... )

Вось толькі што праводзіла апошніх гасцей і не магу парушыць традыцыю штогадовага прызнання ў любові да вас, сябры, у самае добрае свята года. З Вялікаднем ( Read more... )

Сумленне - страшная рэч, якая прымушае цябе скончыць распачатую серыю допісаў нават праз паўтара года.
І як бы мне ні хацелася распавесці пра вандроўку па Гомельшчыне-Магілёўшчыне, за адсутнасць справаздачы пра якую Наталька з Віталём павінны былі даўно і справядліва закідаць мяне тапкамі, незавершаныя гештальты ўздзейнічаюць на псіхіку магічным ( Read more... )

Звычайна я такія допісы пішу пасля святаў, а ў выніку чытаю ў каментарах справядлівыя папрокі ад сяброў, навошта я дзялюся сваімі сакрэтамі стварэння эксклюзіўных упрыгожванняў так позна, бо немагчыма скарыстацца набыткамі ( Read more... )

Калісьці Курт Вонегут у невялікім апавяданні "Калматы сабака Тома Эдысана" прадставіў чароўную ідэю пра сусветную змову сабак супраць людзей, якіх жывёлы, валодаючы звышвысокім у параўнанні з чалавекам інтэлектам і не менш высокімі навыкамі канспірацыі, прымусілі абслугоўваць свае надзённыя патрэбы - выгульваць, карміць, вычэсваць (апавяданне тут, ( Read more... )

Я нічога не маю супраць жаночага свята, бо калі капнуць глыбей, мала знойдзецца святаў з бездакорным паходжаннем. Для мяне гэта найперш свята вясны і хараства. А таму напярэдадні яго прадстаўляю вам мой суб'ектыўны топ-10 самых прыгожых беларускіх пісьменніц (парадак адвольны). Помню, пад падобным допісам пра мужчын мае сябры (не будзем паказваць ( Read more... )

Я вось і я. Не чакалі ( Read more... )

1 Казка пра прафесара-лапуха і злога аспіранта.

Адзін аспірант не любіў свайго навуковага кіраўніка. Аднойчы аспірант вырашыў адпомсціць прафесару і прынцыпова не чытаць яго заўвагі да артыкула.


( Read more... )

Сёння я раскажу вам пра тое, што хвалюе кожнага - цэны і ежу ў Хельсінкі ( Read more... )

Я не ведаю, як Хельсінкі з яго геаграфічным месцазнаходжаннем, халодным кліматам, касмічнымі цэнамі, мінімальнай колькасцю гістарычных помнікаў і дэпрэсіўнай архітэктурай мог стаць месцам паломніцтва турыстаў, але факт застаецца фактам.

Эстэтыка гарадской забудовы фінскай сталіцы нагадвае мне нешта сярэдняе паміж цэхам і казематамі.


( Read more... )