-
Airt
W razie wątpliwości:
- Airt żyje,
- Airt ma się dobrze,
- Airt jest wreszcie ciepło,
- Airt udaje, że umie mówić po angielsku,
- ludzie udają, że rozumieją, co po angielsku mówi Airt,
- Airt siedzi w Turcji i pisze licencjat.
I Istota też.
-
Zabiegana
Zostało mi kilka ostatnich spraw do załatwienia, więc krążę po Polsce niczym zwariowana. Gdyby nie autobusy i pociągi pewnie wcale bym nie spała. Żeby być w Krakowie rano, jeśli nie chce się tam nocować (bo to kolejne noszenie się z bagażami i te kilka godzin mniej z Liskiem), to należy wziąć z Zamościa nocny autobus. Jedzie taki około sześciu ( Read more... ) -
Praktycznie
Pan magister (naprawdę trudno zacząć mówić „profesor”, kiedy już się przyzwyczaiło, że to taki specjalny tytuł, nie coś bardzo codziennego) wprowadził mnie do klasy, przedstawił sytuację i zostawił tak, jak umówiliśmy się wcześniej. Klasa damska, na trzydzieści osób tylko dwóch chłopaków. Nic dziwnego, w końcu to kierunek hotelarski.
Grzecznie się ( Read more... ) -
Szkolnie
Istota spoglądała na mnie, jak na jakieś nadzwyczajne dziwo. Przechadzała się dookoła i zaglądała to z jednej, to z drugiej strony, jakby prawa część Airt mogła być zupełnie inna niż lewa.
Więc będziesz uczyć? - zapytała w końcu.
- Tylko przez dwa tygodnie, ale owszem - będę.
TY będziesz uczyć?
- Tak, ja. Coś w tym dziwnego?
Nie, absolutnie ( Read more... ) -
Kawiarnianie
Co jest takiego w kawiarniach i barach o poranku, że tak cię do nich ciągnie?
- W Krakowie to, w zależności od lokalu, albo bardzo żywe, pełne spieszących się ludzi miejsca, albo wypełnione senną, poranną atmosferą zakątki. Zwykle wolę te drugie, jako że jestem wielką fanką przytulnych, klimatycznych miejsc.
Miejsce, w którym właśnie siedzisz ( Read more... ) -
Powrotnie
Człowieku…
- Tak, Istoto?
Istota powróciła ostatnio z duchowej podróży po świecie, na którą się wybrała. Najwyraźniej wyczuła, że coś ze mną nie tak. Chociaż teraz, kiedy czułam się całkiem nieźle, mogła spokojnie wracać do poznawania tajemnic ludzkości czy czego tam szukała. A może nie szukała niczego? Może uznawanie, że Istota przynależy do ( Read more... ) -
Końcowowakacyjnie
Moje wakacje dobiegają końca a ja nie za bardzo wypoczęłam. Niby wyjeżdżałam i spędzałam czas na wielu przyjemnych rzeczach, ale zawsze gdzieś tam było widmo tego, co muszę teraz-będź-już-zaraz zrobić. Wciąż widnieje. Bo nie można mi było na początku dać listy tego, co trzeba zrobić do Erasmusa - trzeba dosyłać co tydzień coś nowego za każdym razem ( Read more... ) -
Lubin - Kraków - Zamość
I znowu w Krakowie. Tylko przejazdem co prawda i tylko w Galerii Krakowskiej, ale w Krakowie. Przez własną głupotę muszę czekać 3 godziny na busa do Zamościa. Wstałam dzisiaj o 4 rano, żeby zdążyć przejechać przez cała Polskę. Jeśli się nie mylę do Adany będę lecieć krócej, niż na drugi koniec własnego, maleńkiego kraju >.>
Pewne konkluzje - ( Read more... ) -
Koniec pewnego etapu
Za kilka minut idę oddać modem a kilka godzin później wyprowadzam się z Krakowa. Nie na wakacje, ale na coś około roku. Dla wciąż nieuświadomionych - po przerwie wakacyjnej wyjeżdżam studiować do Turcji. Kilka miesięcy w słonecznej Adanie było moim marzeniem od dłuższego czasu i jednak się spełni.
Prawdę mówiąc mam teraz mieszane uczucia. Kiedy ( Read more... ) -
Cywilnie
Człowieku… Ochrona Cywilna czeka… - powiedziała Istota kuszącym głosem. Prawie dałabym się nabrać, że to przyjemne.
- No czeka, czeka - przytaknęłam.
Więc czemu jej każesz…? - Stworzenie wciąż kusiło przeciągając sylaby.
- Wyrabiam hart ducha? - zasugerowałam pytająco.
Guzik prawda. Egzamin jutro masz i pora spojrzeć prawdzie w oczy - wcale ( Read more... )