(Untitled)

Jul 03, 2010 22:18

Лідзія Вадкерці-Гаворнікава

Замыкаемся

на ўсе тры замкі
баючыся рабаўнікоў
Удаем памерлых
кожны ў сваёй труне
чакаем закліку
Лазар устань!

Штоночы ўрываецца
туга па людзкой пяшчоце
ў самоту маю
Штораніцы
знаходжу сваё сэрца
адкрытым
перад замкнёнымі дзьвярыма
на чужым парозе  
насьцеж

арыгінал )

пераклады

Leave a comment

Comments 2

lianochak July 4 2010, 14:57:25 UTC
Хацела пракаментаваць, але нічога арыгінальнага не прыдумала.
Гэта цудоўны верш. Як і іншыя вершы гэтай аўтаркі, якія я чытала ў тваіх перакладах:)

Reply

bahuslava July 4 2010, 15:40:19 UTC
Мне таксама гэтая аўтарка вельмі падабаецца:) Дзякуй за каментар;))

Reply


Leave a comment

Up