Po pierwsze: jest nowy Ed! ♥

Po drugie: mam obronę jutro o 19:00 albo o 20:00, nie wiem gdzie. Nic nie zrobiłam w celu obronienia się, za to teraz w amoku przeglądam co popadnie. Mam wrażenie, że umiem. Z tego wrażenia jeszcze nigdy nie wynikło nic dobrego ( Read more... )

Tu wkrótce pojawi się bardzo sfrustrowana notka o tym, jak to jestem zbyt mało asertywna, żeby chronić swoje biedne nerwy przed destrukcyjnym wpływem działań ludzkich. Ale najpierw bardzo ważne i pilne pytanie:

Droga moja warszawska części f-listy!
Czy ktoś z Was umie jakimś tajemnym sposobem (karta kredytowa czy coś...?) zapłacić za rzecz kupioną na ( Read more... )

Gdybym nie była sobą, bardzo łatwo przyszłoby mi bycie kimś innym. Serio. Spróbujcie odpowiedzieć na poniższe pytanie, a potem dopiero zajrzyjcie pod cut. Nie odwrotnie.

Poll Being so me( A tak serio... )

NAPISAŁAM LICENCJAT!!!

Jestem borem, lasem, siedmioma rzekami i siedmioma górami. Aha.
Kit z tym, że nie widział go jeszcze Zajączek, nie ma bibliografii, a geopolityka jest do poprawki, nie?

Nawet nie dlatego, że mam jakieś głupie kolokwia z głupiego gotowania i prawa spadkowego, albo jestem zdecydowanie zbyt mało inteligentna, ogarnięta i oczytana, żeby pisać mój licencjat. Nie. Jedna tylko rzecz mnie frustruje.

Dlaczego, do jasnego i ciężkiego pioruna, wszystkie konferencje o Azji i Pacyfiku muszą się odbywać równolegle z tymi ( Read more... )

Ja rodzę, kocie-pisanie też rodzi, Elf rodzi, Krasnolud na razie ma pierwsze skurcze - krótko mówiąc, sezon licencjatowy w pełni. Mój ukochany doktor rozjechał mój drugi rozdział buldożerem i mam z tego powodu emo (co widać na załączonym eldżeju - emo leczy się bowiem apdejtowaniem eldżeja).

( Licencjat w liczbach )

Przez dwa tygodnie robiłam sobie czekoladowy odwyk. Dziś, by to uczcić, zrobiłam sobie czekoladę do picia z mlecznego Wedla, mlecznego mleka i ostrej papryki. No yay me, srsly.

( random rant: licencjat w liczbach )

Ja i moje ego, nastrajając się psychicznie do jutrzejszego poprawiania licencjatu, postanowiliśmy podzielić się ze światem mrocznymi meandrami naszej osobowości. My, Marchew, jesteśmy podobno takie:

( Read more... )

Miałam właściwie - od dłuższego czasu to rozważam - napisać strasznie długą i pokrętną notkę o tym, jak to jest być dziwnym w świecie pełnym dziwnych ludzi. Bo być dziwnym w świecie pełnym ludzi normalnych to w zasadzie żadna sztuka. Ale mam wrażenie, że byłoby to emowanie bez żadnej pointy, a wcale nie o to nam chodzi ( Read more... )

Świat przedstawiony kształtuje się następująco: mam dwa laptopy. Jeden działa, ale jego wiatraczek nie hefa. W drugim wiatraczek hefa aż miło, tylko nie da się zainstalować systemu.

Chyba napiszę o tym wiersz.