Оригинал взят у
naya1982 в
***Як ён п’е віно, як глядзіць, як ламае хлеб!..
Мне чытаць, бы кнігу, зморшчынкі на яго чале…
Рухі ягоных веек у памяці, бы ў смале бурштынавай, захаваць,
Цалкам укласціся ў выгін яго брыва…
Кожнае слова з вуснаў яго - бы мёд,
І нават чужая мова робіцца лепшай з моў!
Шкода, што не мажліва ценем ягоным стаць…
Гэтак, напэўна,
(
Read more... )