у гонар памяці Рыдэля

[rydel23]

(be) 25 траўня споўніцца роўна год, як rydel23 няма з намі. Год, у які ўсім нам было вельмі цяжка і балюча, але сьветла і прыемна ўспамінаць Вову.
У сумную гадавіну мы хацелі б сустрэцца з вамі, у Менску або ў Празе, а таксама прысьвяціць гэты дзень успаміну пра rydel23. Таму мы вельмі просім Вас - калі ласка, не праходзьце міма, а зараз напішыце ў каментары

Comments

[ondrej]

Ja jsem se s Vladem seznamil v Praze, nejdrive prez LJ, ale posleze i osobne. Praha je mala a kdyz se o neco zajimas a nejsi uplny looser, tak do dvou let vsechny dulezite lidi potkas. A Vlada byl jeden z dulezitych lidi. Nikdy nezapomenu jak mne predstavoval sve zene: To je prvni Cech, ktery mluvi belorusky. Ne, Vlado, uz tenkrat jsem nebyl jediny a je nas cim dal vic. Kdyz si, Vlado, umrel, tak jsem byl asi 500 metru od Tebe. Sel jsem z prace a slysel jsem jsem sireny hasicu a zachranky. Druhy den jsem zjistil, ze jsi to byl Ty a tvoje zena, jejiz jmeno si ke sve hanbe nemohu vybavit. Bohuzel nebudu moci prijit na Tvuj hrob na vyroci, jsem nekde uplne jinde, ale, Vlado, my si te pamatovat budeme, o tom nepochybuj.

[ondrej]

Ondrej kdyz budes v Praze zastav si zitra v 17:00. Budeme v Krasne Ztraty. Jonada

[syarzhuk]

Літаральна сёньня я прысьніў Вову.

[adelka]

а што прысьніў?

[syarzhuk]

Не памятаю ўжо :( Але прачнуўся і стаў думаць - гэта-ж быў Рыдзель, ён-жа памёр. А потым ужо убачыў, што якраз была гадаўшчына

[adelka]

будзе, 25-га

[schmulik]

I never met him in person but admired his passion for Belarus and his soft way of argument.

[nicolaev]

chiba što... http://nicolaev.livejournal.com/379989.html

[partyzan_]

ЖЖ з'явіўся ў мяне нечакана, julcik адшукала мне код (тады гэта яшчэ было "не для ўсіх"), каб я мог чытаць яе ЖЖ. Дакладна ня ведаю, але, здаецца, код шукалі праз Рыдэля. Прынамсі, я ведаю, што Юля ў яго пытала. Я не зьбіраўся весьці дзёньнік, проста дадаў некалькі сяброў і чытаў іх штодзённа. У сябры я дадаваў толькі тых людзей, якіх асабіста ведаў, і Рыдэля дадаў даволі хутка, бо ён як раз прыяжджаў у Менск недзе напрыканцы 2002га і мы пазнаёміліся.
Здаецца, кожны раз, калі ён прыяжджаў, ён пісаў у дзёньніку дату прыезду і запрашаў усіх ахвотных развіртуялізавацца. У той дзень сабралося чалавек 5-7. Мы сустрэліся ў метро і хадзілі ў Ракаўскі бровар піць піва. На колькі я памятаю, у той дзень быў моцны мароз.
Мы не былі блізкімі сябрамі, але я ганаруся, што ведаў Рыдзеля (мы называлі яго паміж сабой Рыдзель). Яго заўсёды было цікава чытаць, ён вельмі шмат для нас усіх зрабіў. І асабіста я шмат страціў з яго сыходам. Вельмі шкада, што ўсё так склалася :(